Duża część użytkowników komputerów potrafi stworzyć prezentację, ponieważ do tego wystarczą proste oprogramowanie i podstawowe umiejętności. Pozostaje jednak kwestia jej jakości oraz, co się z nią wiąże, skuteczności. Kluczową rolę odgrywa tutaj opracowanie estetycznej i przekonującej szaty graficznej, a to dla niedoświadczonej osoby jest trudne do osiągnięcia. Stworzenie profesjonalnej i efektownej prezentacji multimedialnej warto powierzyć ekspertom od tego typu publikacji.

Pierwszym  etapem tworzenia profesjonalnej prezentacji jest odpowiedź na pytanie: kim jest odbiorca prezentacji oraz jaki jest jej cel. Określenie tych dwóch parametrów daje odpowiedzi na szereg kwestii dodatkowych: formy, długości oraz treści prezentacji. Warto zadbać o to by prezentacja była przekazana w sposób taki, aby potencjalny klient myślał, że została wykonana specjalnie dla niego.

https://tworzenieprezentacji.pl/prezentacja-video.html

Tworząc slajdy warto zadbać o ich przejrzystość i prostotę, Slajdy przeładowane dużą ilością treści będą niezrozumiałe dla odbiorcy, dlatego informacje trzeba dzielić i porcjować na kilka osobnych slajdów.

Warto nawiązać tu do historii sprzed 16 lat. Rankiem 1 lutego 2003 roku, wracający z misji amerykański wahadłowiec Columbia, podczas wchodzenia w atmosferę ziemską uległ poważnej awarii w wyniku uszkodzenia osłony termicznej na krawędzi natarcia lewego skrzydła. Niestety, z powodu tych zniszczeń, eksplodował i cała siedmioosobowa załoga poniosła śmierć. Jedna ze stron niezależnego raportu stworzonego po zaistniałej tragedii poświęcona była … bardzo skomplikowanemu slajdowi prezentacji PowerPoint przygotowanej kilka dni przed katastrofą przez świadomych zagrożenia inżynierów. Jak wykazały dokładniejsze badania, slajd ten w niewystarczająco precyzyjny sposób artykułował ryzyko związane z wejściem wahadłowca w atmosferę ziemską. Po tym zdarzeniu stosowany przez Amerykanów termin „PowerPoint death” nabrał nowego znaczenia.

Oczywiście to skrajny przypadek wpływu prezentacji na nasze życie. Niemniej należy zdawać sobie sprawę z faktu, że prezentacje mogą zarówno skutecznie jak i nieskutecznie przekazywać informacje.

Nieżyjący już Steve Jobs doskonale wiedział, jak przygotować wystąpienie, by publiczność zapamiętywała dokładnie to, co sam chciał, by zostało jej w pamięci. Zdawał sobie sprawę z faktu, że z godzinnego wystąpienia publiczność wyniesie jedynie jego fragmenty. To dlatego główne myśli swoich prezentacji powtarzał wielokrotnie i nie były one dłuższe od SMS-owej wiadomości. Dbał przy tym o to, by były one wyraziste, proste i zwięzłe. Ich siła była na tyle duża, że gazety, telewizje, serwisy internetowe oraz blogi kopiowały je słowo w słowo i zamieszczały w swoich publikacjach jako gotowe tytuły.

John Medina, autor wielu książek o psychologii biznesu, podkreśla, że ludzki mózg nie potrafi skupić uwagi na nudnych rzeczach. Działa intuicyjnie i nawet nie uświadamiamy sobie, co nami kieruje, kiedy oglądając nudną reklamę, przełączamy na inny kanał. Tak samo jest z prezentacjami: słuchając nudnej prelekcji na nieciekawy temat, automatycznie się wyłączamy i zaczynamy myśleć o innych sprawach, a w skrajnych przypadkach zasypiamy. Każda prezentacja powinna wzbudzać ożywienie wśród odbiorców. Im ciekawsza prezentacja tym lepszy będzie jej odbiór, a co za tym idzie, także jej efekt.

Bruce-a R. Gabrielle. Jest on autorem książki Speaking PowerPoint, która przytacza szereg porad dotyczących poprawy skuteczności przekazu tworzonego na użytek codziennych prezentacji biznesowych. Za jeden z największych i najbardziej powszechnych błędów występujących na slajdach Gabrielle uznaje brak wyraźnej hierarchii ważności komunikatów. Większość komunikatów, jest przeładowanych informacjami, które przeważnie są chaotycznie rozrzucone po slajdzie, i to w taki sposób, że odbiorca nie wie od czego w ogóle zacząć jego czytanie. Jest to jeden z tzw. ciężkich grzechów prezentacji.

Następnym ważnym elementem dobrego projektu jest unikanie nieistotnych treści, ponieważ nie dość, że marnują czas oraz energię, to zanudzają naszych potencjalnych klientów, a przecież tego nie chcemy. Dobrym i skutecznym sposobem na uporanie się ze slajdem przeładowanym informacjami jest tzw. porcjowanie, czyli podzielenie tekstu na dwa lub więcej slajdów. Kolejny krok to zaprojektowanie slajdu w taki sposób, by miał on pierwszy plan oraz tło. Pierwszy plan powinna stanowić najistotniejsza treść. Tło powinno zawierać przede wszystkim informacje pomocnicze lub uzupełniające. Bardzo prostym narzędziem w wydobywaniu pierwszego planu z mglistego i niepoukładanego tła jest nadawanie tytułów poszczególnych slajdów w postaci pełnego, ale krótkiego zdania w formie osobowej.

Niewątpliwie tzw. „pisanie obrazem” jest skuteczne. Wykresy, statystyka, rzeczowe wnioski są niezbędnymi elementami w tego typu prezentacjach. Określenie pisma mianem szyfru jest tu jak najbardziej na miejscu, ponieważ dla naszego mózgu, w odróżnieniu od obrazków, litery i liczby są właśnie kodem.

Od dłuższego czasu żyjemy w kulturze obrazkowej i jakakolwiek próba odejścia od ładnego wizualnie przekazu jest skazana na niepowodzenie. Sam Allan Paivio z Uniwersytetu Ontario już w latach 70. XX wieku udowodnił, że same słowa nie mają żadnego znaczenia, dopóki nie połączymy ich z konkretnymi obrazami. Czytając powieść, wizualizujemy w umysłach akcję, tworzymy jej scenografię, ubieramy naszego bohatera w odpowiedni kostium i malujemy w wyobraźni cały świat przedstawiony. Prezentacja wykorzystująca większą liczbę obrazów ułatwia więc odbiorcom przetworzenie komunikatów, ich zrozumienie oraz zapamiętanie.

Jacek Osmulski / Simpleframe